sobota, 31 sierpnia 2013

the best off

-Poproszę chusteczki higieniczne.
-Nie ma niestety.
-Nie ma? 
(delikwent czeka cierpliwie na odpowiedź)
-A niewyraźnie mówię?


-Rozmieni mi pani 100zł?
-Nie rozmieniamy pieniędzy.
-To gumę poproszę.


-Gdzie jest ulica X?
-Pierwszy raz słyszę, nie wiem.
-Ale jak to?


-Jak mam dojść do Z?
-Nie wiem.
-Siedzi tu pani i pani nie wie?


-Poproszę wodę.
-Jaką?
-Zimną.
-No ale jaką?
-Z lodówki?
-Tak, ale...
-Przecież mówię, że zimną.
-...gazowaną czy niegazowaną?


-Czy napoje w lodówce są zimne?


Klient płaci i chce koniecznie podać mi pieniądze do ręki:
-Proszę położyć.
(pokazuję bilownicę)
-Phi, też się znalazła księżniczka, pieniędzy do ręki się brzydzi brać.


-Dzień dobry, poproszę papierosy X.
-Dowód poproszę.
-Nie mam.
-Nie ma papierosów.
-To spierdalaj suko.


-Jaki bilet mam kupić, żeby dojechać do X?
-Nie wiem jaki, ale bilety są "takie, takie i takie."
-Czyli jaki mam kupić?
-Nie wiem gdzie to jest, najlepiej może "taki"?
-Nie, to wezmę inny.

-Poproszę gumę do żucia.
-Którą?
-Obojętnie.
(podaje)
-A nie, tej nie chce. Niech mi pani da inną.


-Można u pani płacić kartą?
-Tak.
-To poproszę zapałki.


-Poproszę bilet studencki.
(bez słowa podaję, bilet ulgowy - innych nie ma, bo ulga dla uczniów/studentów taka sama)
-Ale ja chce studencki a nie ulgowy.


-Gdzie jest muzeum/ulica/budynek?
-Niestety nie wiem, w PKiN jest informacja turystyczna.
-Ale pani nieuprzejma...

-Jak dojść do Dworca Centralnego/Złotych Tarasów?
(obiekty, które spod Budy to nawet mrówka widzi)
-Trzeba przejść na drugą stronę ulicy...
-A nie może być pani bardziej uprzejma mówiąc to?


Kończę obsługiwać klienta...
-Mogłaby się pani uśmiechnąć?
-Ale czy coś się stało?
-Tak, nie uśmiecha się pani.
-Przepraszam, ale nie mam na to siły po tylu godzinach pracy.
-A to nie powinna pani tu pracować, dla ludzi trzeba być uśmiechniętym non stop.


-Dzień dobry, czynne już?
-No otwarte, słucham.
-A bo nie wiedziałam czy otwarte czy zamknięte.


Pani w kiosku to też człowiek, nie przychodź zatem drugi człowieku i nie wyżywaj się. Idź do domu i wyżyj się na mężu/żonie/dzieciach. Lepiej ci jak powiesz do mnie "ty szmato, kurwo, dziwko, idiotko"? Super, ja rzucę na ciebie klątwę i też mi będzie lepiej. Z tym, że ja zrobię to w myślach...
 Nie pukaj mi w okienko i nie mów do niego co chcesz kupić, ja je otworze i powiesz wtedy.
Pani w kiosku to nie mapa/rozkład jazdy, ona nie wie wszystkiego. Zatem jeśli pójdziesz o coś zapytać - uszanuj, że nie wie. Nie musi. A jeżeli wie, a ty będziesz zwykłym chamem - i tak ci nie powie.
Pani w kiosku też może mieć zły dzień, poza tym mało kto wytrzyma czasami nawet po 10h uśmiechając się od ucha do ucha. A czy wy, idąc tylko do sklepu, zawsze się uśmiechacie?
Chcąc rozmienić pieniądze, przyjdź i zapytaj. Jeśli żądasz, bo masz takie prawo... Odpowiadam "nie" i pocałuj się w...nos. To drugie niestety w myślach.
Płacisz i wciskasz mi pieniądze do ręki? Uszanuj to, że nie mam ochoty dotykać twojej dłoni. Nie, bo nie. Poza tym od tego jest bilownica. Czy wtedy na serio też trzeba wyzywać i komentować?
Jeśli ktoś dotrwał do tego momentu... szczerze współczuję ;)
Głupio tak czytać czyjeś żale, co?
Pozdrawiam Was serdecznie, obiecuje że następnym razem będzie śmiesznej :)

http://www.motonews.pl/forum/?op=fvt&t=266323&start=20











9 komentarzy:

  1. Przeczytałam wsio!
    Morał jest krótki i niektórym znany : traktuj ludzi tak, jak Ty chcesz być traktowany.

    Tyczy się to zarówno sprzedawców w kioskach, drogich butikach czy sklepie mięsnym, kebabie etc.
    I nie ważne, czy jesteś klientem czy sprzedawcą.
    Czasami faktycznie trafi się gbur za ladą, sama byłam świadkiem jak Pani Sprzedawczyni zrugała starszego Pana ledwo mówiącego, bo powoli się wysławiał, a Ona nie miała ochoty go słuchać. Pecha miała, że stałam za nim w kolejce... Nie omieszkałam zawołać kierowniczkę i wytłumaczyć kobiecie, że każdemu się szacunek nalezy.
    A debile klienci także są nagminni...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też czasami jestem gburem, ale musi mnie najpierw ktoś mocno wkur***. Sama po sobie też wiem, że czasami jak pójdę gdzieś coś kupić i zdenerwuje mnie sprzedawca, to najwięcej co mogę mu powiedzieć to to, że jest nieuprzejmy i wyjść. Ewentualnie wkurzyć się i wyjść bez słowa, a powiedzieć więcej jak wyjdę. Sama do siebie, albo do znajomych. :) Jednak prosto w oczy nie umiałabym kogoś tak po prostu wyzywać, co by mi było lżej.

      Usuń
  2. Przepracowałam swoje w marketach za czasów studenckich i doskonale Cię rozumiem. Ale są też perełki, które poprawiają humor na cały dzień. I codziennie Ci takich życzę :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Ojej, ojej, ojeeej, w końcu wiem gdzie jest Buda! Tyle razy ją mijałam... :c

    OdpowiedzUsuń
  4. Patrycja - zainstaluj taki guzik i zapadnię :)
    http://www.pani-halinka.pl/comic/comic/143-0080/

    OdpowiedzUsuń
  5. Miałam epizod w swoim życiu, wcale nie krótki, gdzie pracowałam na kasie i wiem co czujesz i znam te odzywki na pamięć :) Normalnie ręce i cycki opadają :P

    Buda jest przy PKiN i Złotych? To ja Kochana mijam Cię dwa razy dziennie :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, tam :) To kiedyś mnie odwiedź! Nie wiem...kup zapałki płacąc 100zł banknotem, albo zapukaj w szybę! :D

      Usuń
  6. Ten kto pracował w handlu i ma styczność z klientem ten wie, że taka jest gorzka prawda. Kiedy czują się anonimowi pozwalają sobie na wszystko. Łączę się w bólu, bo ja też mam z takimi styczność... niestety.

    OdpowiedzUsuń